Het bittere kruid - Marga Minco

Samenvatting:

Marga (die het verhaal vertelt) woont in Breda met haar ouders en haar zusje. Berta, haar zus, Dave, haar broer en Lotte, de vrouw van Dave wonen in Amsterdam. De oorlog is in het begin van het verhaal al uitgebroken maar Marga is in het eerste jaar van de oorlog ziek en ondergaat kuren. Op een gegeven moment moet Dave en zijn vader gekeurd worden voor een werkkamp maar Dave slikt medicijnen waardoor hij er ziek uit ziet en wordt afgekeurd. De vader wordt gelukkig ook afgekeurd. Dave is er nog wel ziek van en gaat samen met Marga op hun kamer in Amersfoort (ze zijn verhuist) zitten, in hun pyjama, de hele dag en nacht. Maar dan horen ze dat Bettie is opgepakt en ze weten niet waar ze is. De ouders gaan naar Amsterdam omdat zij ouder zijn dan vijftig jaar. Later gaat ook Marga stiekem naar Amsterdam. Dave en Lotte gaan ook, maar niet bij Dave z'n ouders. Op een andere oorlogsdag gaat Marga boodschappen doen maar er zijn daar ineens allemaal Duitse troepen om de straat leeg te halen. Marga komt er onderuit omdat ze zegt dat ze in een andere straat woont (wat ook zo is). Weer op een andere oorlogsdag gaat 's avonds ineens de bel, het zijn de Duitsers. Marga ontsnapt via achter. Ze gaat naar Dave en Lotte en samen met Lotte verft ze haar haar blond met water peroxyde, zodat ze minder Joods lijkt. Ook vervalsen ze haar identiteitskaart. Ze besluiten te vluchten naar Utrecht. Hun plan is om allemaal apart een kaartje te halen zodat ze minder opvallen en elkaar bij 't station in Utrecht weer treffen. Dave en Lotte worden echter opgepakt en Marga gaat alleen. Daar komt ze ergens waar eigenlijk geen plek is en ze gaat weer naar Amsterdam. Daar gaat ze van de ene naar de andere plek en uiteindelijk ging ze naar Heemstede, met behulp van een jongen genaamd Wout. Hier bleef ze tot na de oorlog. Later ging ze naar Zeis bij haar oom en tante. Daar bleef ze en ze wist niks van Berta, Dave, Lotte, haar zusje of haar ouders. Later ging ook haar oom dood maar ze bleef bij haar tante.

Perspectief en structuur.

Het boek werd vanuit Marga Minco. In de verleden tijd. Ze vertelt over wat er allemaal gebeurde voor tijdens en na de oorlog. Het verhaal wordt verder in chronologische volgorde vertelt en is dus erg fijn om te lezen. 

Mening:

Ik vond het een prima boek. Het was snel doorheen te lezen en ik vond het leuk dat het perspectief vanuit een meisje van mijn leeftijd was, net zoals Anne Frank. Ik vind de oorlog interessant en vind het dan dus ook interessant en boeiend om over te lezen. Het vond het ook fijn dat het einde duidelijk was, er was geen open einde. Alleen eindigde het niet echt leuk.

Titelverklaring:
Op Seideravond wordt een gerecht "het bittere kruid" genaamd, gegeten als herdenking van de slavernij in Egypte. Ze eten het om de jaren van lijden te herdenken. En eigenlijk symboliseert het daardoor ook hun, de joden, op dat moment.

Genre: 

Psychologishe oorlogsroman

Sonnyboy - Annejet van der Zijl

Samenvatting:
Het boek begint met het introduceren van de personages. Het gaat dan over Rika en een ander personage Waldemar. Rika is een moeder van drie kinderen en is gescheiden met haar man Willem. Waldemar is een Surinaamse jongen die goed kon zwemmen. Rika kwam via haar zus in contact met Waldemar en werd haar dienstjongen. Al snel worden Rika en Waldemar verliefd en Rika wordt zwanger van Waldemar. Willem pakt de kinderen van Rika af en Rika mag ze niet meer zien. Gelukkig wil de oudste dochter Bertha stiekem nog wel contact. In 1929 wordt het zoontje van Rika en Waldemar geboren: Waldy genaamd. Z'n bijnaam is Sonnyboy. Rika en Waldemar hebben weinig geld en worden op straat gezet. Ze vinden een huis in Scheveningen en beginnen daar een Pension (met de zus van Waldemar; Hilda). 
De oorlog breekt uit: Rika en Waldemar besluiten om ook Joden te laten onderduiken in het Pension. Later worden de huizen in Scheveningen (dus ook hun huis) gesloopt en ze willen in Rijswijk gaan wonen. Dat lukt alleen niet helemaal en ze gaan weer naar Scheveningen en hier duiken ook Joden weer onder. 
In 1944 komen Duitsers het huis binnenvallen en nemen iedereen mee behalve Waldy. Ze kwamen in een cel waar Rika en Waldemar elkaar niet konden zien. Later zijn Waldemar en Rika allebei in het kamp Vught, daar kunnen ze elkaar af en toe een beetje zien. Uiteindelijk worden ze weer allebei naar aparte kampen in Duitsland overgeplaatst. Veel vrouwen worden ziek en moeten naar gaskamers en worden vergast. Rika wordt uiteindelijk ook ziek en ook zij wordt vergast. Waldy woont bij familie en hoort dat Rika dood is, ze horen niks van Waldemar. Later blijkt uit een brief (na de bevrijdingsdag) dat Waldemar uit een boot is gaan zwemmen en werd doodgeschoten door agenten. 

Waldy is in Suriname gaan wonen bij zijn oom en tante. Hij heeft zeer veel verdriet van het verlies van zijn ouders.


Perspectief en structuur:
Het boek was best wel volwassen geschreven. Het was soms moeilijk te begrijpen maar als je weer door las begreep ik het wel weer. Het verhaal is geschreven door de alwetende verteller: Het was dus niet vanuit iemands perspectief in het verhaal maar het werd gewoon vertelt door iemand van boven af.

Mening:
Ik vond het in het begin best saai omdat het ook ingewikkeld was geschreven en ik het daardoor niet goed snapte. Later toen Waldy werd geboren vond ik het wat interessanter worden. Maar in het begin ging het ook heel erg om de personages uitleggen (wat natuurlijk wel belangrijk is maar wel saai). Toen de oorlog uitbrak vond ik het al helemaal beter worden want dan wil ik graag weten hoe het eindigt.

Genre:
roman, geschiedenis

Titelverklaring:
Waldy wordt vernoemd naar Sonnyboy uit een film. Waldy is het zoontje van Rika en Waldemar. 

Het gouden ei - Tim Krabbé

Samenvatting:
Het begint met een autorit van een stel genaamd Rex en Saskia die op weg zijn naar hun vakantiebestemming. Ze stoppen op een gegeven moment bij een benzinepomp om te tanken en Saskia gaat naar de wc en haalt wat drankjes. Saskia komt echter niet meer terug. Rex begint te zoeken en te vragen of mensen haar gezien hebben maar hij steekt er niet veel van op. Later gaat het ineens over ene Raymond Lemorne en het gaat kort over zijn leventje. Het gaat er ook over dat hij graag een mooie vrouw wil ontvoeren of vermoorden en hij probeert het bij veel vrouwen uit maar geen een trapt er in. Dan gaat het weer over Rex die later een andere vriendin heeft genaamd Lieneke (Saskia is nog steeds niet gevonden). Rex is later weer bezig met het onderzoeken van wat er precies is gebeurd met Saskia. Dan komt opeens Lemorne bij zijn huis en vertelt Rex of hij wil meekomen zodat Lemorne kan vertellen wat er met Saskia is gebeurt (hij zegt dat hij het weet). Rex mag weten wat er is gebeurd als hij hetzelfde zal ondergaan, Rex doet dit. Het blijkt dat Lemorne Saskia in z'n auto heeft gekregen en bewusteloos heeft gemaakt. Zij werd onder de grond, alleen, op een matras neergelegd. Zo hebben Rex en Saskia dezelfde dood meegemaakt.

Perspectief en structuur:
Het perspectief wordt gewisseld: Wanneer het over Rex z'n leven ging was het verhaal vanuit Rex' perspectief. Wanneer het over Lemorne z'n leven ging was het verhaal vanuit Lemorne's perspectief. En toen het later over Rex en Lemorne ging, was het verhaal vanuit Rex' perspectief. 
Het boek wordt snel verteld zonder veel details.

Mening:
Ik vond het boek zeer fijn om te lezen omdat het snel door te lezen was en het bij het eerste hoofdstuk al spannend was; ik wilde het einde weten en dus doorlezen. Ook was het boek niet heel moeilijk geschreven. Ik begreep wat er stond en vond het daardoor niet vervelend of oninteressant. 

Genre: 
Thriller & detective, psychologische roman, avonturenroman.

Titelverklaring:
Saskia had een nachtmerrie over dat ze in een gouden ei zat in de ruimte. Ze kon er niet uit, ze kon niet dood. Behalve als ze tegen het enige andere gouden ei botste in de ruimte maar dat was een zeer kleine kans. Als zij wordt ontvoerd maakt ze eigenlijk het gouden ei in het echt mee. Ook Rex moet dit mee maken om te weten wat er is gebeurd en daardoor vinden z elkaar weer in de hemel.